Kur denoncohen ikjet, përgjithësisht nga Ballkani ose Lindje ish-komuniste drejt Gjermanisë, fajësohen realitetet e brendshme, por vetë Gjermania, etja e saj për fuqi punëtore ne gati çdo sektor, nuk merret fare në konsideratë. Në fakt është kjo e fundit më përcaktuese në ikje, ngase deri dje nuk ekzistonte si ofertë tunduese.
Kështu, Gjermania do të ketë nevojë për rritje të imigracionit për të parandaluar mungesat serioze të fuqisë punëtore që do të minonin produktivitetin dhe do të rrezikonin një tranzicion të suksesshëm energjetik, tha Robert Habeck, ministri gjerman i ekonomisë.
“Ne kemi 300,000 vende të lira. Prisni që kjo të rritet në një milion e më shumë,” thaai, udhëheqësi i të Gjelbërve, në një konferencë shtypi.
Ai tha se “nëse nuk e mbushim këtë vrimë, do të kemi probleme reale të produktivitetit”.
“Sigurisht, kjo do të thotë punë më të kualifikuara, trajnime dhe mundësi më të mira punësimi dhe mundësi më të mira për familjet, por në Gjermani sigurisht që nënkupton forcimin e emigracionit në të gjitha fushat. Ne ende duhet ta organizojmë atë,” tha Habeck.
Instituti Ekonomik Gjerman vlerëson se numri i punëtorëve do të ulet me më shumë se 300 mijë këtë vit për shkak të daljes në pension. Në vitin 2029 pritet që numri i punëtorëve të zvogëlohet me më shumë se 650 mijë, kështu që në tregun e punës në vitin 2030 do të mungojnë rreth pesë milionë punëtorë.
Numri i punonjësve gjermanë u rrit në pothuajse 45 milionë në vitin 2021, pavarësisht nga pandemia COVID.
Pas një dekade të lindjeve të ulëta, mungesa e fuqisë punëtore është një bombë demografike me sahat për sistemin e pensioneve të Gjermanisë që do të duhet të financohet nga gjithnjë e më pak punëtorë, ndërsa numri i pensionistëve që jetojnë më gjatë po rritet.
Partitë në pushtet ranë dakord të zvogëlojnë barrierat për importin e fuqisë punëtore të kualifikuar gjatë bisedimeve të koalicionit, duke rritur pagën minimale për orë në 12 euro. /sarandacity.al/
