Ndërsa Saranda e ka gjirin e saj si plazh publik, në Ksamil kjo as që mund të mendohet. Atje, si gjithnjë, ligjin e bën privati.
Madje kjo prirje vijon teksa sheh vende vende gërryerje për plazhe të reja. Për më tepër, disa vende “të Zotit”, tip xhepash në terrenin e gurtë, të cilat deri dje shfrytëzoheshin nga pushues të ndryshëm tek-tuk, sot nuk ekzistojnë më. Janë pushtuar për t’u kthyer në plazhe private.
Por a ka ekzistuar ndonjëherë thirrja që dhe Ksamili të kishte plazhe publike?
Po, e ka propozuar Auron Tare në vitin 2016, kohë kur drejtonte Agjencinë Kombëtare të Bregdetit.
“Menaxhimi i vijës bregdetare në Ksamil, ashtu si në shume vende të tjera është mjaft problematike. Prej vitesh kjo vijë bregdetare është trajtuar si një pronë private nga subjekte me apo pranë pushtetit.
Prej vitesh, për këtë hapësirë nuk është paguar asgjë në arkën e përbashkët të komunitetit, fonde të cilat do të ishin të mjaftueshme për të krijuar një infrastrukturë më të mirë për komunitetin dhe pushuesit.
Mos harrojmë se i gjithë qyteti i Ksamilit është ndërtuar në një rrëmujë të madhe urbane, e cila sigurisht ka sjellë problemet e sotme”, do thoshte Tare gjatë një prononcimi për ATSH-në, duke shtuar se “Shpërfytyrimi i këtij vendi të bekuar duhet t’i jepet fund njëherë e mirë”.
“Në Ksamil, vija bregdetare është shqyer natën me eskavator me miratimin e heshtur të menaxherëve publikë të qytetit, të cilët çuditërisht ndër vite janë ‘pronarët’ e plazheve. Jo më kot sot në Ksamil është e vështirë të gjesh hapësirë publike për qytetarët e thjeshtë.
Dy milje përballë Ksamilit, në Korfuz, askush nuk është lejuar të prekë me dorë vijën bregdetare, edhe pse kapaciteti i vizitorëve është shumë herë më i lartë se Ksamili. Mendoj se shkatërrimi i plazheve të Ksamilit nuk mund të lejohet apo të tolerohet më dhe çdo thirrje për hapje të plazheve të reja në kurriz të natyrës, duhet ndaluar”, do thoshte Tare. /sarandacity.al/
