Robert Aliaj, një artist kontravers që jeton prej vitesh jashtë Shqipërisë, por që dhe kthehet hera herës, siç në rastin e fundit, duke bërë si gjithnjë kritizierin, një pasion tipik shqiptar në prirjen e dukshme për t’u treguar sa më i mençur, ka shpërndarë dy video të tij denoncuese, një nga Butrinti e një nga Bregu.
Në të dy rastet lëshon gjuhën ndaj asaj se çfarë ka ndodhur me Sarandën e Ksamilin, apo se si plehrat nuk menaxhohen siç duhet.
https://youtu.be/mZzbNnhQ4VQ
https://youtu.be/CcKyOdAuXrY
Çështja është se nuk ka thënë ndonjë gjë të re; meqë vjen nga muzika, ajo çfarë ai denoncon është një lloj kënge që këndohet sidomos 20 vitet e fundit, gati e shndërruar në bajate nga përsëritja pa fund, por nga ata që s’kanë asnjë përgjegjësi publike në kuptimin zyrtar të fjalës, ose që e kanë gati të pamundur të marrin ndonjë përgjegjësi të tillë.
Thënë ndryshe, Robert Aliaj i ka patur gjithë mundësitë që të konkuronte politikisht, ta marrë një përgjegjësi vendimmarrëse dhe më pas ta zhbëjë të keqen ose të rregullojë atë çfarë është bërë keq.
Jo se nuk ka të drejtë në ato që thotë, por çështja është se ato që thotë ai i kanë thënë para tij, shumë më bukur, shumë më mjeshtërisht, shumë më intelektualisht, ata që më pas kanë marrë përgjegjësi për ta rregulluar atë çfarë kanë denoncuar.
Edi Rama është njëri prej tyre, para së cilit, edhe pse me shumë mëkate pushteti, Robert Aliaj ngjan banal dhe surrogato. /sarandacity.al/
