Shëtitorja e Sarandës është aseti më i rëndësishëm dhe më i çmuar urban. Tej saj, për trishtim, Saranda ngjan me një qytet të rëndomtë, tipik i mërzitshëm shqiptar, nga ato që komunizimi sikur me kast i bëri të tillë, për të prodhuar sa më shumë mërzi edhe në shpirtëra.
Në shëtitore është krejt tjetër ndjesi dhe jo vetëm nga deti që e përshkon. Është gati gati tjetër botë nga ajo e disa metrave më lart edhe me një lloj kaosi urban. Vetëm në shëtitore është ajo, Saranda romantike, turistike, e përkëdhelura e Zotit për pozicionin që ka. Ndaj, çdo cen aty bie në sy, të godet, të trishton. Së fundi janë dy, nga duar njerëzore, dy paudhësi, papërgjegjshmëri, dy krime që edhe pse të vockla në dukje, përçojnë madhësinë e marrëzisë.
Njëra është thyerja e një tabele te murri antik buzë detit, tjetra është bërja pis e një statuje gruaje te Centrali. Janë dy raste që do meritonin ndëshkim nëse identifikohen autorët. /sarandacity.al
