Nuk gjen një media për be në Shqipëri, e cila të zgjedh ta servir apo ta trajtojë paksa ndryshe atë që ndodh rëndom në politikën shqiptare, e banalizuar dhe e degraduar në maksimum, deri në nivel përshtirosjeje. Kësisoj, me pandjeshmëri, pa sqimë, edhe pa profesionalizëm gjithashtu, media është shndërruar në një ushqyese të padurueshme të së keqes në Shqipëri. Asaj nuk i dridhet as dora e as goja më në servirjen pa asnjë përzgjedhje të asaj se ç’prodhon politika, marrëzive të pafund të saj, pa cak e pa limit, siç qe dhe një e enjte e zhurmshme, e shëmtuar, me njerëz të kollarisur, madje dhe me tituj apo funksione akademike, që janë shndërruar në rrugaçë të jetës parlamentare. Vështirë të dallosh te ta ndonjë shenjë profesorllëku, shkollimi apo kulturimi, duke zgjedhur ta shesin për të vërtetë, me një aktrim në nivele idioteske, të asaj që dhe vetë nuk e besojnë.
Janë aq pa respekt për veten sa të fusin të dridhurat nëse i mendon një ditë në pushtet, me përgjegjësi shtetërore. Si të tillë, nuk mund të gjesh te ata asnjë fije morali që do i bënte të denjë për përgjegjësi para njerëzve. Janë aso individë, të cilët nga boshllëku moral, nga një politikë pa princip elementar, i ka bërë që të zgjedhin me dëshirë idiotësinë e pafre, por dhe rrugaçërinë njëherësh. Dhe në këtë sfond, ajo që duhet të trajtojë media nuk janë aspekte politike apo akuzatore e denoncuese, por etike. Sepse drama e politikës sonë është etike më së pari, madje dhe psikologjike. më pas politike.
Më shumë se tre dekada politikë pluraliste, forca më të cilin nisi pluralizimi në Shqipëri nuk njeh apo zbaton ABC-në e rregullave demokratike. Mjafton gjuha e saj e rënduar, deri e turpshme, ku kundërshtarin e sheh, e synon dhe e artikulon duke e marrë zvarrë si metodë për ta rrëzuar nga pushteti.
Media duhet të merret pikërisht me këtë, që si zëdhënëse opinioni, t’i kërkojë kësaj skote llogari më së pari që sillet si e zbritur nga mali, se pse ka rrëshqitur në këtë lloj politikëbërje kaq primitive.
Por media nuk e bën, pasi dhe ajo aq shumë e ka humbur ndjeshmërinë dhe arsyen, sa është bërë njësh me marrëzinë e politikës.
Gazetarë apo moderatorë, që mbllaçisin nëpër studio apo ekrane gomarrllëqet e pafund të aktorëve politikë, pa pikë respekti për veten. Më e pakta, si mund të ketë respekt për veten një gazetare që fton në studio për të diskutuan aktualitetin politik…Nard Ndokën(?!).
Kjo gazetare, nëse do ta vijojë këtë profesion, duhet marrë në test profesional me një pyetje të thjeshtë: Cilat janë kriteret politike, intelektuale apo botëkuptimore që përmbush Nard Ndoka për t’u zgjedhur për analiza politike?
Gazetare apo gazetare që mund të ishin më të nderuar në tjetër profesion, se sa të jenë kaq aprofesionale e – duhet theksuar – pa respekt për veten.
E nuk janë një e dy, por një skotë e tërë…/sarandacity.al/
