Në debatin e radhës me kryetemë Himarën, sekretari i OMONIA-as Marin Suli dhe studiuesi Ardit Bido, njëherësh kreu i Arkivit të Shtetit, patën përplasjen e zakonshme mes tyre, ku dhe njëherë u vu re niveli i ulët i një debati, ku nga pafuqia e argumentit kalohet te batuta, ose sofizma plot banalitet. E theksuar kjo te Suli.
Ndaj fakteve sfiduese të ofruara, si dhe ndaj pyetjeve të tilla që Bido i bën atij, Suli zgjedh të abuzojë me detyrën shtetërore të njeriut përballë, e cila nuk e kompromenton aspak në atë që mbron, pra qëndrimin që mban.
Më konkretisht, së fundi Bido e pyeti Sulin mbi arsyen apo domethënien e flamurit vorioepirot në zyrat e OMONIA-s, ose se pse ky flamur, si dhe në rastin e Belerit, po e mban tashmë dhe kandidati Petro Gjikuria, i njohur si njeriu që mbron kauzën nacionaliste greke të Vorioepirit. Dhe cila është përgjigja e Sulit?
“Ardit nuk kam asgjë për të thënë nga ato që më pyet ti” dhe “ti je një servil i vogël rilindas”, ishin dy frazat e Sulit. Ku është argumenti këtu?!
Marin Suli duhet t’i përgjigjet po as sa Bidos, po aq dhe opinionit, nëse mëton dhe beson se është në të drejtën, në atë që ka argument. Në mos u bindsh Bido, le të sqarohet opinoni. Ndërsa Bido le të mbetet servil, punë dhe zgjedhje e tij. Por pyetja që ai bën nuk ka asnjë lidhje me servilizmin, së paku në logjikën fillestare dhe në atë më të kulluarën. Pyetja ka brenda edhe avantazhin që i jepet palës rivale në debat për të ofruar argumentin e tij, nëse e ka.
Ndaj, fakti që Suli i shmanget pyetjes, e kompromenton rëndë atë si u pyetur dhe i jep avantazh pyetësit. Ndërsa servilizmi i pretenduar nga Suli për Bidon mbetet një rëndomësi bajate. /sarandacity.al/
