Puna e kësaj dysheje: inatçinj politikë!

Tre dekada janë mëse të mjaftueshme për çdo figurë politike në Shqipëri; se kush është dhe sa vlen. Aq më tepër kur janë po në kaq kohë protagonistë, duke iu dhënë dhe shansi të qeverisin. Të tillë janë Berisha dhe Meta. Nuk ka asnjë lloj pikëpyetje te ata, ashtu siç nuk ka asnjë lloj befasie. Koha, pra 30 vitet, jua ka vendosur vulën, çmimin real. Jua kë vendosur më saktë elektorati nëpërmjet treguesve elektoralë.

Ndaj, të dëgjosh sot premtime apo vizione qeverisëse prej tyre, është një cinizëm i pagëlltitshëm.

Më shumë se për t’i dhënë diç Shqipërisë, në kuptimin fisnik politik, ata kanë ekzistuar apo ekzistojnë për një lloj ambicieje, një lloj egoje, më së shumti të mbrapshtë, siç është dhe energjia e tyre politike, vërtet e pashuar, por jo për të mirë të ndokujt.

Këtu të vjen ndërmend një perlë politike e Nanos, ajo që ai e quajti LSI-në si “lëvizja e skraparllinjve të inatosur”, atëherë kur ajo u themelua. Ishte një gjetje brilante për të përcaktuar identitetin e vërtetë politik të Metës – inatin politik. Kjo është forca lëvizëse dhe ekzistuese e Metës, pos dëshirës të shfrenuar për pushtet, përkthyer si dëshirë për të qenë mes interesave, parasë së madhe. Një njeri që kurrë s’ka frymëzuar apo inspiruar, me të cilin nuk lidhet asnjë lloj vizioni apo doktrine politike, një xhambaz politik dhe një katastrofë kulturore, i mbetet të jetë vetëm inatçor politik e asgjë më tepër.

Ngjashëm dhe Berisha, te i cili janë tretur dhe ato pak atribute intelektuale që mund të ketë patur, si fjala vjen të qënit doktor. Aq të marrëzishme e ka karrierën politike, aq inatçore, aq pa intelekt apo me ndonjë vizion të qashtër zhvillimor për vitet që ka qeverisur, sa nuk i ka buruar apo nuk i buron asnjë qoftë dhe ndonjë thënie e mençur, ndonjë citat apo mendim tërheqës. Dramë te ai është dhe dorëzimi te Meta, duke përbërë në finale një dyshe inatçinjsh të rëndomtë.

Ky është identiteti i tyre politik, pas kësaj nuk ka asgjë të ata.

Se ja: pse e duan pushtetin ata? Përgjigja është e qartë: njëri për inat të SHBA(shpallja non grata), tjetri për inat të Ramës.

Për këtë i tradhëton dhe gjuha: kryefjalë te ata është largimi i Ramës, me të pathënën por lehtësisht të kuptuarën “ik ti, të vijmë ne(në pushtet)”, se sa ndonjë kredo e lartë si projekt ambicioz për Shqipërinë. AND-ja e tyre politike as nuk e ka patur e as nuk e ka këtë të fundit. /sarandacity.al/