Sezoni po ikën, por një pikëpyetje e madhe mbetet; ajo e pafuqisë, sigurisht të shtetit, për t’i vënë fre një dhunimi akustik që privati ia bën publikut me medemek muzikë, në fakt një palo muzikë, e destinuar për nivele mjerane kulturore. Ndodh kjo në çdo orë ditës, por sidomos në mbëmje, ku eteri mbi Gjirin e Sarandës shndërrohet në një kakofoni gati torturuese. Veç ca lokale dhe me shërbim diskoje, ligjin e bëjnë ato, anijet shëtitëse.
Në një shoqëri me rregulla, është publikja ajo që prevalon mbi privaten e jo e kundërta. Ose ose, ka një ekulibër mes të dyjave. Por ç’ndodh: te ne është privati që jo prevalon por kalëron mbi publiken.
Dhe që të jemi të qartë, muzika që vjen nga anijet, ose dhe ajo nga lokalet, është thelbësisht një interes pivat. Me anë të muzikës ata synojnë të fitojnë. Që do të thotë pra se synojnë të fitojnë duke hyrë në sinoret e publikes.
Ata, muzikën duhet ta kenë brenda sinoreve të tyre, pa ia imponuar publikut. Kaq. Fitojnë a s’fitojnë më pas është çështje e tyre. Publiku s‘është aksioner në biznesin e tyre.
Këtë duhet ta kuptojnë mirë ata që qeverisin qytetin, që menaxhojnë sezonin. S’mundet që privati të bëjë ligjin si ta dojë dhe kur ta dojë me mrrokllat e DJ-ve, duke dhunuar hapur dhe pa asnjë sens mase publikun.
Kush të dojë të ngrejë muzikën, të bëjë biznes me të, le ta bëjë larg publikes, më saktë aty ku duhet të dominojë interesi publik.
Grykësia për fitime dhe derexhja kulturore e ca privatëve, ku për trishtim bëjnë pjesë dhe ca individë apo familje me staturë qytetare, së paku së jashtmi, pra e jo vetëm ca ta ardhur nga qytete të tjera për t’a mjelë Sarandën në tre muaj, s’mund t’i rrëmbejë pjesës tjetë me përdhunë të drejtën për qetësinë e mbrëmjes e jo batërdinë e tyre fonike. /sarandacity.al/