Trashëgimia tjetër shqiptare në UNESCO, për ç’aludon Auron Tare?

Studiuesi Auron Tare vlerëson pranimin në UNESCO të shtegtimeve baritore shqiptare, ndryshe transhumancës, por ai përcjell mes fjalë dhe një lloj pezmi mbi atë se kush e nisi këtë inisiativë, duke lënë të nënkuptuar se ka qenë pikërisht ai, gjatë kohës që drejtonte Agjencinë e Bregdetit, që gjithsesi e quan “përpjekje modeste”.

‘Kjo foto e mrekullueshme më erdhi sot nga një mik ku ilustronte vendimin e UNESCO-s  për transhumancën.

Transhumanca shqiptar, pjesë e rrjetit europian. Më vjen mirë të lexoj që përpjekja ime modeste për këtë pjesë të trashëgimisë historike shqiptare është një gur i vogël në vendimin e UNESCO-s. 

Një falenderim për miqtë italianë që bënë të mundur këtë ide, arbeëreshët e Molisës që e ruajnë këtë ritual, ekspertët e UNESCO-s, si dhe ata që punuan në Agjencinë Kombëtare të Bregdetit me konceptin e transhumancës në një kohë që burokratët e sotëm as nuk e kishin dëgjuar ndonjëherë këtë koncept(edhe pse sot harrojnë të përmendin njerëzit që punuan për këtë koncept vite të shkuara).

Me shpresën se kjo trashëgimi historike nuk do të shuhet në malet tona”, shkruan Tare.

Nga kjo që shkruan njeriu që dikur drejtonte Butrintit si drejtori më jetëgjatë i parkut më të famshëm arkelogjik të Shqipërisë, sot kritik i ashpër i qeverisë për ta kaluar këtë pasuri trashëgimore shqiptare për menaxhim te amerikanët, tregon ndasinë e thellë mes tij dhe kastës qeverisëse që dikur ishte pjesë e saj, duke mos u pajtuar edhe me shumëçka tjetër veç qasjes ndaj Butrintit, sidomos në fushën e trashëgimisë e turizmit. /sarandacity.al/