Turizmi, një thirrje që sot nuk ekziston…

Arkivi Shtetëror sjell një dokument të rrallë të dekadave më parë, ahere kur Shqipëria si shtet i ri priste e përcillte gjithsesi turistë.

Sot, thirrje të tilla për të qenë të kujdesshëm ndaj sjelljes me ta nuk ekzistojnë, as nga shteti e as nga ndonjë ent tjetër i fushës. Por si model që duhet të ekzistojë nga vjen pikërisht një thirrje e tillë.

Ja si e përshkruan Arkivi:

“Në ditët tona, lëvizjet turistike gjejnë vend përgjatë gjithë vitit, ndonëse shënojnë një dendësi më të lartë në stinën e verës.

Përgatitjet për pritjen e turistëve janë rutinore për çdo vend, por mikpritja shqiptare është gati një kult, me traditë të hershme sa vetë ne.

Ardhja e vizitorëve është doemos nder, por ‘edhe një barrë e rëndë’. Në dokumentin e paraqitur , i cili daton në hyrjen e verës së vitit 1935, kërkohej mobilizimi i mbarë shoqërisë, me qëllim që turisti të mbetej i kënaqur dhe ‘të na vizitojë prap edhe të thotë për ne fjalën e mirë’. ‘Prej grimës së parë, kur turisti hyn në tokën Shqipëtare, edhe gjer sa largohet prej saj duhet të kujdesemi për të, që t’a kënaqim me fisnikërinë t’onë e t’a presim me gjithë zemër, si i ka hie një Shqipëtari’, shkruhet ndër të tjera në dokument.

Si mik i dashur dhe i dëshiruar, turisti duhej të mbrohej nga vendasit edhe nga abuzimet me çmimet. ‘Ay, që kuxon të mashtrojë një turist e t’i thyejë këtij zemrën, vepëron kundrejt nderit dhe interesit t’ Atdheut!’, vëren dokumenti i Klubit Turistik dhe Automobilistik Mbretëror”. sarandacity.al/