Një familje e vogël, bashkëshortët e një fëmijë, ulet të shijojë diçka buzë Bistricës afër rrethrrotullimit të Kranesë.
Për ta, aty është një vend mjaft idilik. Ujërat e kthjellëta të lumit, gjelbërimi, dita e ngrohtë, janë gjithçka ideale për të shijuar këtë vend ku kanë ardhur, Sarandën.
Kanë lënë biçikletat e tyre dhe po shplodhen nga udhëtimi i gjatë. Janë të lidhur kaq shumë me natyrën dhe thonë se u pëlqen ky vend. U pëlqejnë peisazhet që kanë gjithçka, çdo karakteristike gjeografike. Në një farë mënyrë, vijnë të na japin leksion të shijes së jetës, se si e ndërtojnë raportin me natyrën, se si shijojnë gjithçka prej saj.
Vështirë se aty, si ata, mund të hasje familje tonat. Do na duket madje e rëndomtë. Por për ata kjo është parajsa vetë. E thonë këtë me plot gojën dhe e shprehun fytyrat e tyre të buzëqeshura.
Vijnë të na japin leksion se si kemi gjithçka e nuk dimë ta shfrytëzojmë e jetojmë, duke u vetëkatandisur në ankimtarë banalë. Edhe për këtë na duhet turisti, që të na edukojë e jo thjesht që të na lërë para! /sarandacity.al/
