“8 dhjetori ’90″: ishin bashkë, pse u ndanë?

Në 44-ën lindi fronti i një beteje klasore, reminishenca të së cilit janë dhe sot në politikë apo me mendimin publik. Thënë ndryshe, ajo mes klasave të përmbysura të pasluftës dhe fitimtarëve të rinj.

Qazim Mulletit i vihet në gojë një thënie lapidare, si një paralajmërim prej tij, për atë që do vinte: “U ulën malet, u ngritën halet!”. Kjo thënie u pëlqen shumë atyre që janë anti-komunistë klasikë, pra me rrënjë të qarta te e djathta e dikurshme, por që e cila, në 30 vjet pluralizëm, nuk pati kurrë pushtet.

PD nuk përbëhet nga të tillë dhe nuk bazë ngjizjeje në të të tillë. Po të kishte, ata do qenë në rreshtat e parë të politikëbërjes. Berisha është një përgjigje dhe shpjegim për këtë paradoks politik.

Ç’është Berisha?

Thjesht e qartë: modeli i njeriut të ri, krijuar në komunizëm.

Çfarë ishte njeriu i ri dhe nga vinte ai?

Përgjithësisht dhe specifikisht ishte rural, pra vinte nga periferitë e jetës sociale. Dhe, kur pushtetit i duheshin “kamikazë”, siç në rastin e prishjes së objekteve të kultit në 67-ën, këta ishin më të devotshmit. Partia u kish dhënë shkollën, i kish bërë njerëz duke mos qenë askushi, madje i kishte sjellë dhe në qytet, e këta duhet t’ja shpërblenin.

Në 90-ën lindi një konflikt i ri, me elementë kulturorë, ai mes periferisë komuniste dhe qendrës, pra pjesës rurale me pjesën e kultivuar, atë qytetare, edhe intelektuale gjithashtu, pikërisht bij etëresh të rebeluar, me potenciale të forta kulturore për të qenë imponues. Dhe është kjo që u reflektua te ndarja e atyre që ishin në një front ditët e para por shumë pak, Ramës dhe Berishës.

Rama e arsyeton bindshëm mosangazhimin e tij në PD, i cili do qe krejt i natyrshëm për të si protagonist Dhjetori, pasi nuk pranoi që një ish-komunist si Berisha, deri në orët e fundit të regjimit, të merrte frenat e të parës parti opozitare anti-komuniste.

Por në këtë ndarje me logjikë të qartë politike, fshihet dhe ndarja kulturore, ajo që ka ekzistuar mes vetë shtresëzimeve të regjimit, ku pjesa qytetare e ka parë vëngër pjesën rurale e anasjelltas.

Ndaj, te ndarja Rama – Berisha, më shumë se politika, në kuptimin klasik të fjalës, është konteskti shoqëror dhe kulturor ai që i ndan. Ata në asnjë rast s’mund të qenë bashkë, as mund të jenë gjithashtu. /sarandacity.al/