E dini: në një qytet kufitar të Kosovës, kryebashkiaku i atyshëm që mban rekorde ndershmërie (ne tre mandate Auditi i ka gjetur zero para të keqshpenzuar), i cili është i pavarur dhe fiton pa bërë fushatë, është ndër ata që e nis punën në 5 të mëngjesit, jo nga zyra por nga terreni, duke pastruar, në çdo kohë, deri me duart e tij, atë që bën pis apo pengon jetën normale të qytetit (kur bie borë).
Por ai qytet nuk gëzon gjithsesi ndonë famë apo status të veçantë. Ksamili është ndryshe, gëzon dhe famë ndërkombëtare. Dhe, të tillë duhej t’i kishte drejtuesit.
Por ja, shihni se ç’mirëseardhje u rezervon pushuesve të ndryshëm kjo qytezë turistike. Pa diskutuar atë që është e diskutueshme, nëse duhej të ishin kazanët plehrave në hyrje, pra në atakun e parë vizual, ne duhet të diskutojmë se si është e mundur që plehrat aty të bëhen kapicë, deri sa të derdhen dhe mbi trotuar.
Dhe nuk bëhet fjalë thjesht për mbeturina të rëndomta konsumi.
Gjen aty kovë me kol bashkë me pllaka, tapeta, bidona vaji 5 litrosh, kartona pa fund nga paketime malli, madje dhe lavaman banje, materiale të cilat e kanë vendin në landfill.
Keni ndonjë koment? /sarandacity.al/
