Një rrëfim ndryshe i kandidates socialiste të Sarandës: Makarona, çizme dhe opozitë…

Kandidatja socialiste për Sarandën, Anila Denaj, ofroi për të parë për publikun aspekte të jetës së saj private, në një rrëfim në “Historia Ime” në TV Klan. Aty, duke zbërthyer trendin e jetës së saj, e përkushtuar shumë pas aspekteve profesionale, pohoi në një moment, kur u pyet nga moderatorja se si i kishte raportet me gatimin.

“Vetëm makarona dhe ato më klasiket”, u përgjigj gruaja që drejton ekonominë dhe financat shqiptare, e këto në kohën më të vështirë që kalon vendi, por që ajo nuk shfaq kurrë panik për barën që ka.

Po në pjesën e jetës apo shijeve të jetës private, ajo tha se në një të nesërme do donte të ishte një fermere, madje me çizme dhe mbi zetor.

“Dua të jem me çizme llastiku dhe mbi ndonjë zetor në fushë. Kjo është një ëndërr, nuk e di nëse do kthehet në realitet. Bujqësia më ka atraktuar më shumë sesa konteksti i përfitueshmërisë…”, tha Denaj.

Ndërsa në aspektin politik, veçoi ën rrëfim të parin rast kur është ballafaqur me një sulm tipik të opozitës në parlament.

“Unë nuk e prisja ardhjen e përfaqësueseve të opozitës duke mos më adresuar personalisht, por duke iu adresuar qeverisë dhe kryeministrit. Momenti që shoqëruesi i gardës mori dhe shishen e ujit tregoi se diçka mund të ndodhte dhe krijova një farë pasigurisë.

Unë isha me shumë emocion sepse ishte dalja ime e parë në foltoren e parlamentit dhe sot e kësaj dite unë kam një grimë emocioni sepse është institucioni dhe respekti ndaj asaj foltore. Kur vjen përballja me një grup  njerëzit të cilët me gjithë respektin për ta si individë, ardhja e tyre ashtu e beftë, krijon trysni.

Ajo që më provokoi ishte gjuha e trupit e cila prej disa prej tyre ishte e pasaktë, pasjellshme.

Mund të mos ishte ndaj meje por ishin pranë meje dhe mbi të gjitha përgjegjësia për të përfunduar atë që kisha nisur. Unë nuk kisha asnjë arsye për t’u larguar nga foltorja derisa kryetari i Kuvendit të më thoshte ndalo.

Nëse nuk të ndalon ai që të dha fjalën, në rastin konkret zoti Ruçi, nuk kisha pse të dilja. Ishte forca e detyrës dhe pjesa e personalitetit që sidomos pas gjuhës së trupit dhe pjesës fizike, mua më provokon të jem më e fortë”, shpjegoi Denaj. /sarandacity.al/