Ndërsa narativa zyrtare i gëzohet vizitueshmërisë në masë të Butrintit, një zë i vetëm deri më tani, me lidhje të forta me Butrintin dhe fushën e turizmit në përgjithësi, Auron Tare, është kundër kësaj narative, si dhe kundër asaj që Butrinti të ketë vizitueshmëri masive.
Për Taren, i cili i referohet disa normave botërore ndoshta ende të panjohura për ne të rregullave të turizmit, numri i vizitorëve në Butrint duhet të jetë i limituar.
Ish-drejtor i Butrintit në kohën e promovimit dhe njohjes botërore të këtij parku arkeologjik, cili pasoi me futjen në UNESCO e rrjedhimisht në axhendat turistike deri në shkallën e famës dhe vizitueshmërisë që ka sot, prej gati 10 vitesh, duke parë fluksin e madh, Tare kërkon që kjo të frenohet.
Arsyetimi: për mbajtjen e një ekuilibri mes mosdëmtimit të Parkut dhe vizitueshmërisë. Nëse kjo e dyta lihet pakontrolluar, ose e pafrenuar, e gjitha do kostojë në dëmin që mund të pasojë Parku.
Dhe nuk e ka nga vetja. Ky është një debat botëror.
Më poshtë është një shkrim që trajton atë që po ndodh me Venecian, edhe kjo në UNESCO si Butrinti, ku pikërisht është i njëjti debat.
Janë kroçerat dhe masivizimi ato që po dëmtojnë perlën italiane të turizmit botëror.
Reputacioni i Venecias, i cili po bëhet një ankorim i madh për kroçerat turistike, është dëmtuar dhe kjo mund të jetë e ardhmja e një qyteti të regjistruar në Listën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s nëse kjo agjenci e kupton kërcënimin dhe e vendos atë në listën e trashëgimisë së rrezikuar.
Zyrtarët e qytetit hezitojnë të heqin dorë nga kroçerat dhe prandaj UNESCO mund ta vendosë Venecian në listën e kuqe në mes të korrikut kur pritet një raport i ri që mund të dënojë Italinë për moszvogëlimin e hyrjes së shëmtisë turistike të anijeve dhe turizmit masiv, raporton DPA.
Qeveria në Romë iu përgjigj një paralajmërimi të UNESCO-s duke ndërmarrë hapa të shpejtë për të ndrequr situatën.
“Ne do ta marrim seriozisht këtë çështje,” tha ministri italian i Kulturës Dario Franceschini, duke shtuar se “nuk ka më kohë për të hezituar”.
Sidoqoftë, një betejë ka vazhduar për vite me rradhë për të ruajtur qytetin, i cili në vitin 2019 para pandemisë tërhoqi 5.5 milion turistë të etur për të vizituar Sheshin e Shën Markut, njëherësh për të udhëtuar me gondola nëpër kanalet veneciane.
Venecia dhe laguna e saj janë regjistruar në Listën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s që nga viti 1987 dhe ky status është i rëndësishëm sepse mund të gjenerojë të ardhura për ekonominë lokale.
Nëse UNESCO e kupton kërcënimin ndaj saj, Italia do të duhet të miratojë një plan të ri veprimi dhe ta paraqesë atë deri në shkurt 2022, raporton agjencia italiane e lajmeve ANSA.
UNESCO do ta votojë atë ndërmjet 16 dhe 31 korrik. Disa vjet më parë, kjo organizatë botërore shqyrtoi mundësinë e heqjes së plotë të Venecias nga Lista e Trashëgimisë Botërore.
Në fillim të qershorit, pas një viti e gjysmë pushimi për shkak të pandemisë, kroçera e parë ia behu, ndjekur nga protesta të forta nga qytetarët.
Roma zyrtare vendosi në fillim të prillit të mblidhte ide që do të detyronin lundruesit e mëdhenj të qëndronin larg lagunës.
Shumë e panë këtë si një ndalim të anijeve të mëdha (me më shumë se 40,000 GRTG) për të parandaluar hyrjen e tyre në Sheshin e Shën Markut, por nuk ndodhi.
Zgjidhjet janë ende duke u kërkuar, dhe sipas mediave, edhe ajo e një ankorimi tranzitiv në portin industrial të Marghera-s, dhe në planin afatgjatë në një port të ri e të shtrenjtë në det të hapur.
“Porti industrial Marghera është pjesë e lagunës. Edhe nëse kroçerat ankorohen aty, laguna do të shkatërrohet,” tha Peta Reski, një autor gjerman që jeton në Venecia.
Në çdo rast, ekspertët e UNESCO shkruajnë në analizën e tyre se bumi turistik i kombinuar me rënien e popullsisë lokale “ka çuar kryesisht në humbjen e origjinalitetit historik” të Venecias. /sarandacity.al/
