Kauza çame pati një ndalesë në Shkup këto ditë në kuadër të Javës Çame, me inisiator kreun e PDIU-së Shpëtim Idrizi. Dhe një ndër zërat kryesorë që iu kushtua asaj qe shkrimtari dhe publicist Kim Mehmeti.
“Thuajse në çdo roman timin, Çamëria më ka ardhur vetvetiu, ashtu siç vijnë ëndrrat e trishta, të cilat të shkaktojnë dhembje e pikëllim, por janë pjesë e jotja e pandashme. Jo vetëm tani, por edhe gjatë viteve rinore – edhe atë jo shkaku i ndonjë atdhetarizmi folklorik – Çamërinë e ndjeja si instrument matës të mbëmendjes sime dhe si rikujtim i asaj që jam e çka mund të më ndodh.
Çamëria ishte e mbeti në mua emër e mbiemër i rreziqeve që na kanoseshin neve nga kjo anë e kufirit, ajo më mundësonte ta kuptoja sa fatkeq janë popujt që harrojnë shpejt. Dhe së bashku me rikujtimin e varreve dhe lotëve të çamëve, sa herë që më ringjallej në imagjinatë nëna që shtrëngon në krah vdekjen e pjellës së vet, pëshpëritja vargjet e modifikuar të një poezie të huaj: ‘Çamëri, nëse të harroj le të mos e meritoj emrin shqiptar dhe le të më thahet goja që ka thithë qumështin e nënës’”, tha Mehmeti.
“Edhe sot, sa herë që marr të shkruaj ndonjë prozë më të gjatë, çamët e Çamëria më vijnë si strumbullar që duhet të dëshmojë mbëmendjen tonë kolektive”, ishin ato çfarë tha pena e njohur shqiptare e Shkupit.
Po ashtu, një grup të rinjsh nga Shkupi ishin këtë të shtunë në memorialin e Kllogjerit, ku njëri prej tyre ndau përjetimet e tij. /sarandacity.al/
